طراحی الگوی پذیرش مهندسی مجدد فرآیندهای کسب‌وکار در سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان

مهندسی مجدد فرآیندهای کسب‌و کار بازاندیشی بنیادین و طراحی نو و ریشه‌ای فرآیندها است که نقشی جدی در ارتقای بهره‌وری دارد. البته اجرای موفق آن، مقدماتی لازم دارد که پشتبانی نیروی انسانی مورد نیازیکی ازآن‌هاست. مجموعه تلاش‌هایی که برای شناخت و پذیرفتن نوآوری لازم است در الگوی پذیرش فناوری به آن‌ها پرداخته شده است. در این پژوهش با استفاده از تئوری انتشار نوآوری و الگوهای پذیرش فناوری و تلفیق آن با الزامات، ارکان و فرآیندهای مهندسی مجدد، هدف، طراحی الگویی برای شناسایی انواع عواملی است که در پذیرش مهندسی مجدد توسط کارکنان و مدیران در سازمان جهادکشاورزی استان اصفهان مؤثر است. نوع این پژوهش توسعه‌ای است به‌نحوی که الگوی طراحی شده با استفاده از داده‌های حاصل از پرسشنامه آزمون می‌شود. الگوی طراحی شده در سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان آزمون و نتایج مدل بدین صورت به-دست آمد که بیشترین اثر را عوامل سیستمی بر پذیرش مهندسی مجدد فرآیندها دارد، آن هم از طریق درک از مفید بودن، درک از سهولت اجرا و درک از سهولت تأمین الزامات. نتیجه دیگر اینکه اجبار هرگز عاملی برای جلب مشارکت کارکنان در پروژه مهندسی مجدد فرآیندها نیست.